Saga Zmierzch

Saga Zmierzch

O Zmierzchu słyszeli już chyba wszyscy. Zarówno książka jak i film biją rekordy popularności. Odtwórcy głównych ról – Robert Pattinson i Kirsten Stewart są rozpoznawani na całym świecie, i, jak mówią – męczy ich absolutny brak prywatności. Dlaczego książka Stephanie Meyer odniosła tak wielki sukces?

Fenomen.
Nawet ci, którzy nie przepadają za książkami, zapamiętale czytają Zmierzch. Pochłaniamy kolejne tomy i nie możemy się od nich oderwać. Na pewno jest to książka przystępna – mało skomplikowana fabuła, sympatyczni bohaterowie, jasno sprecyzowane „obozy” : tych dobrych i tych złych. Nie wymaga głębokich przemyśleń. Łatwo się „połapać” o co chodzi, kto z kim i tak dalej. Ale jest w niej coś co sprawia, że chce się czytać dalej. Być może lekki język, który sprawia, że łatwo i przyjemnie się czyta. A może coś więcej?

Identyfikacja.
Bella jest bohaterką, z którą można się utożsamiać. To zwykła, typowa dziewczyna, przeciętna uczennica, z kompleksami, różnymi problemami, własnym stylem bycia. Nie pasuje do grupy rówieśniczej, niezbyt odnajduje się w relacjach z chłopakami. Przeżywa to samo, co wiele z nas. Często czujemy się tak jak ona – samotne, smutne, niezrozumiane, nieszczęśliwe. I podobnie jak ona, marzymy o miłości. Nic więc dziwnego, że gdy czytamy jej historię, to odnajdujemy w niej trochę siebie. Pewnie wiele z nas zostało porzuconych przez chłopaków, na których bardzo nam zależało, albo byłyśmy rozdarte między dwoma – przyjacielem i ukochanym i nie miałyśmy rozeznania we własnych sprawach sercowych. Ale nie tylko ona – wszystkie postaci Sagi są barwne, specyficzne, mają jakieś cechy charakterystyczne. Każdy z nich jest wyjątkowy. To świat wampirów i wilkołaków, który swoją „innością” przyciąga!

Książę z bajki.
Miłość dwojga bohaterów jest trudna. Początkowo wydaje się niemożliwa, potem jednak wszystko kończy się dobrze. Można by powiedzieć: i żyli długo i szczęśliwie. W gruncie rzeczy, Zmierzch może dodawać trochę otuchy – to, że Edward jednak wrócił, walczył o swoją ukochaną i nigdy nie przestał jej kochać, brzmi…jak z bajki. Edward Cullen to przystojny, szarmancki, inteligentny chłopak, który oszalał z miłości do całkiem normalnej dziewczyny. Aż chce się wierzyć, że nas też to spotka.


No tak, książka nawet ciekawa, historia całkiem romantyczna, momentami wzruszająca, a są tacy, którzy jej nie cierpią. Ich prawo. O gustach się nie dyskutuje, więc nie widzę sensu rozprawiania, kto ma rację – ci, którzy Sagę lubią, czy ci, którzy jej nie tolerują. Jedna i druga strona ma swoje argumenty i przekonania. I o to chyba chodzi. Książka, która staje się hitem, zawsze będzie poddana surowej ocenie i krytyce. Bez względu na upodobania literackie, myślę, że dobrze jednak zapoznać się z taką pozycją – choćby po to, żeby wiedzieć, o czym wszyscy mówią.