Co jest ze mną nie tak?

Nigdy nie miałam kogoś kogo mogłabym nazwać przyjacielem zawsze wszyscy krzywo na mnie patrzą. W podstawówce byłam głośna pełna energii i hałaśliwa przez co dzieci się ze mnie śmiały. W gimnazjum byłam cicha nic nie mówiłam klasa mnie ignorowała przez dwa lata nie zamieniłam z nikim NIKIM ani słowa. W ostatniej klasie przeniosłam się do małej szkoły teraz jestem w 1 liceum tej samej szkoły z tymi samymi ludźmi co w gimnazjum ale...nie czuje się szczęśliwa mam wrażenie że chociaż w zeszłym roku było fajnie w tym znowu jestem pośmiewiskiem. Na dowód nie ma mnie na grupie klasowej bo zwyzywali mnie od zje*ów nie wytrzymałam i opuściłam grupę. Jest środek pandemii i nikt nie utrzymuje ze mną kontaktu. Nie rozumiem czemu mimo że staram się być lubiana staram się być coraz lepsza ale i tak nikt mnie nie lubi. Mało tego śmieją się ze mnie i uważają za tępą. Nie wiem już co robić mam 17 lat i czuję się bardzo nie szczęśliwa. Co o tym myślicie? Co mogłabym jeszcze zmienić? Przepraszam za błędy mam problem z ortografią:<