Hej, mam 16 lat i mega problemy emocjonalne....

Otóż od małego chcę być zawsze podziwiana, a gdy coś idzie nie po mojej myśli, wiele negatywnych emocji się uwalnia. Wiem, że prawdziwe życie nie jest usłane różami, nie jest koncertem życzeń, że mogę sobie wybrać, co mi się przytrafi. Nie mniej jednak jestem wrażliwą marzycielką, przez co gorzej jest mi się dostosować do wszelkich norm społecznych. Jestem ponoć inteligentna, z resztą już od dziecka. Często zdarza mi się być zaborcza w stosunku do przyjaciół, odczuwam smutek połączony ze złością, gdy np. więcej uwagi poświęci innej osobie niż mi. Tak bardzo bym chciała mieć swoją bratnią duszę, dla której będę najważniejsza, a ona dla mnie też. Jestem ambiwertyczną indywidualistką, nienawidzę podporządkowywać się innym, nawet, gdy jest to konieczne. Przez to nie raz wpakowalam sie w tarapaty. Gdybym tylko mogła, rządziłabym całym światem, miała kontrolę nad wszystkimi, no ale niestety tak się nie da.. Za 1,5 roku będę dorosła, muszę się zmienić, bym była bardziej zadowolona z życia. Chodzę do specjalistów, ale nic nie pomaga. Czy da się jakoś wyzbyć egocentryzmu?